Beloningspenning voor de koepok vaccinatie (1808)

Ingesteld bij Decreet van 25 november 1808, waarin in artikel 7 is gesteld dat "Jaarlijks zal, in ieder departement, aan elk der drie doctoren of chirurgijns, welke het grootst getal personen zullen hebben gevaccineerd, zonder daar voor eenige belooning ontvangen te hebben, mits het getal der door hen gevaccineerden meer dan honderd personen bedraagd, worden uitgereikt eene goude medaille, ter waarde van tien ducaten.".

Het is een ronde gouden medaille met een middellijn van 39,8 millimeter. De voorzijde vertoont een koe, waarboven de vliegende figuur van de Faam die de bazuin schalt en in haar linkerhand een esculaapstaf vasthoudt. In het gras voor de koe staat: 'FABRIEK H. DE HEUS' in twee regels. Het omschrift luidt: "VOLITAT . IAM . FAMA . PER ORBEM." (De Faam vliegt reeds boven de aarde). Onderaan, in de afsnede, het jaartal: 'MDCCCIX' (1809).
De keerzijde vertoont een eikenkrans, waarbinnen ruimte is voor een inscriptie. Buiten deze krans staat het randschrift: "PRO. VARIOL. VACC. INSIT. PLUS. C. CIVIB. UNO. ANN. GRATIS. ADMINISTR." (voor aan meer dan honderd burgers in een jaar gratis verrichte koepokinentingen).

Doordat het Koninkrijk Holland bij Keizerlijk Decreet van 9 juli 1810 werd ingelijfd bij Frankrijk, is het bij één verleningsdecreet gebleven: dat van 19 december 1810, no. 3 (over het jaar 1809). Dit decreet is door de jonge prins Napoleon Lodewijk, als stadhouder namens de Franse Keizer getekend.
Slechts 30 personen hebben hierdoor de medaille mogen ontvangen.

Literatuur

Biemans, R.W.H. & Boutier, H.M. (2019). Koninklijk bewijs van erkentelijkheid. De beloningsmedaille ingesteld in 1817 en de daaruit voortgekomen medailles. Wageningen: Asini.
Van Brempt, W. (2004). Dossier 1. Medaille der Koepokinentingen. Zonder plaats: Genootschap voor de Leer en het Onderzoek naar Belgische Eretekens.
Weyde, A.J. van der (1929, 2 november). Nederlandsche penningen, uitgereikt in verband met het inenten tegen pokken. In: Nederlandsch Tijdschrift voor Geneeskunde, 73 . II. 44, p. 5149-5155.